Een eerste groet

Het was 3 oktober 2017, toevallig de dag dat ik 42 jaar geleden als 13-jarige immigrant uit Suriname aankwam in Nederland, dat ik had afgesproken met de oude makkers Naushad Boedhoe, Bris Mahabier en Krishna Autar. Ik had ze uitgenodigd in Grand Café De Ooievaer in het Atrium van het stadhuis van Den Haag, om te brainstormen hoe nu verder met de activiteiten rondom het Sarnámi. Dit, naar aanleiding van de in 2017 gehouden Sarnámi Seminars (in maart 2017 in Den Haag en in mei 2017 in Paramaribo). Het was een bijzondere ontmoeting, waarbij we vol enthousiasme terugblikten op al het moois dat de afgelopen decennia (eigenlijk vanaf 1977) is bereikt met betrekking tot de emancipatie van het Sarnámi, en keken we misschien met nog meer enthousiasme vooruit naar activiteiten die gepland kunnen worden om blijvend aandacht te vestigen op het Sarnámi als taal, maar ook als cultureel erfgoed. Daarom spraken we snel af om ons niet langer te focussen op louter de taal. We committeerden ons om de belangstelling verder uit te breiden naar de brede cultuur van de Surinaamse en Nederlandse Hindustanen. We dachten dat dit het momentum is waarop er moet worden doorgepakt. Goh, oude tijden herleefden plotseling aan de kleine tafel in het Grand Café! Het leek alsof we terecht waren gekomen in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Vol met passie en energie, en erg strijdvaardig. Mooi was dat!

We bedachten dat het goed zou zijn om, gekoppeld aan de viering van 145 jaar Hindustaanse Immigratie, middels een jaarlijks terugkerende activiteit (naast aandacht te besteden aan taal) te focussen op literatuur, cultuur, politiek en geschiedenis. Daarbij spraken we af om vooral ook te kijken naar de toekomstige trends en ontwikkelingen, en niet louter en alleen de balans opmaken.

Na een paar kopjes thee, een broodje en een stevige vette portie patat was het besluit genomen. We bedachten een jaarlijkse lezing die alternerend in Nederland en in Suriname moet worden gehouden, waarbij de Sarnámi cultuur centraal komt te staan. En om de Sarnámist van het eerste uur te eren bedachten wij dat het goed zou zijn om deze bijzondere lezing te vernoemen naar de eigenzinnige Sarnámi dichter Jit Narain.

Picture it! De Jit Narain Lezing over de Sarnámi cultuur, op een prestigieuze locatie in het hart van de stad Den Haag, en in aanwezigheid van Jit Narain himself. Dat zou toch echt fantastisch zijn. En om de lezing nog unieker te maken bedachten we ook om aan deze lezing de Jit Narain Cultuurprijs te koppelen. Een prijs die elk jaar uitgereikt wordt aan iemand of een instelling die zich verdienstelijk heeft gemaakt aan de ontwikkeling van de Sarnámi cultuur in zowel Suriname als in Nederland. En om dit alles in goede banen te leiden werd de organisatie en regie belegd bij een nog nader te vormen curatorium.

In de loop van 2018 is dit idee verder uitgewerkt en zie hier het resultaat. De 1e Jit Narain Lezing zal worden uitgesproken door prof. dr. Michiel van Kempen, kenner van de Caraïbische taal, cultuur en literatuur, op vrijdag 31 augustus aanstaande. Geweldig dat een kleine ontmoeting tussen vier mannen zoveel energie teweeg heeft gebracht dat nu de Nederlandse én de Surinaamse gemeenschap een prachtige lezing rijker is geworden. Uniek in zijn soort en bovendien met een nobele opgave. We gaan ervoor. En u, u doet zeker mee! Dat weet ik.

Moi se rahiyo já!

Rabin S. Baldewsingh